Until the Last Petal Falls - ดรุณีกับปีศาจ
อาหารของปิศาจร้ายคือโลหิต และโลหิตเลิศรสก็คือโลหิตของสตรีในห้วงพิศวาส เขาควรจะเห็นเธอเป็นแค่อาหาร แต่เขากลับตกหลุมรักเธออย่างไม่อาจถอนตัว
ผู้เข้าชมรวม
355
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Until the Last Petal Falls
ปรารถนาแต่เพียงเจ้า
หากท่านไว้ชีวิตข้า
ข้าจะหาทางแก้คำสาปให้ท่าน
คลาริสทำสัญญากับอสูรร้ายกินคนว่าจะแก้คำสาปให้เขา
ทว่านั่นเป็นเพียงคำโกหกเพื่อเอาตัวรอดเท่านั้น
เธอจะต้องหาทางหนีไปจากที่นั่น
ก่อนที่จะต้องสังเวยชีวิตให้กับเขา
อาหารของอสูรร้ายคือโลหิต
และโลหิตเลิศรสก็คือโลหิตของสตรีในห้วงพิศวาส
อสูรร้ายไม่เคยปล่อยให้สตรีใดครอบงำความปรารถนาของตน
ถึงจะงดงามเพียงใดสตรีเหล่านั้นก็เป็นเพียงอาหาร
ฤาเธอจะเป็นแม่มดตามที่กล่าวอ้าง
เธอจึงกลายหัวใจของเขาจนไม่อาจถอนตัว
Sample Scene
บาดแผลของเจ้าสัตว์ประหลาดลึกและมีจำนวนมากจนนับไม่ถ้วน จนป่านนี้เลือดก็ยังไม่หยุดไหล แม้ว่าเขาจะพูดว่าสุนัขทั้งสองบาดเจ็บกว่าเขา แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่เลย เขาบาดเจ็บสาหัส หากเป็นคนธรรมดาอาจจะเสียเลือดจนจบชีวิตไปแล้วก็ได้ คลาริสกัดริมฝีปากอย่างกังวล แผลพวกนี้ลึกถึงเพียงใดก็ไม่อาจรู้ อันที่จริงถ้าไปหาหมอจะดีกว่ามาก แม้คลาริสจะมีประสบการณ์ในการแผลพวกสัตว์ที่บาดเจ็บ แต่สัตว์ตัวใหญ่และแผลมากขนาดนี้เธอก็ไม่เคยทำมาก่อน
“ท่านก้มลงมาหน่อย” คลาริสบอกเขา “ข้าทำแผลให้ท่านไม่ถึง”
เจ้าอสุรกายก้มกายลงมาอย่างว่าง่าย คลาริสเขย่งตัวขึ้นไปทำแผลที่คอของเขา แต่เธออาจจะออกแรงมากเกินไปเสียหน่อย จนโดนแยกเขี้ยวคำรามใส่เสียงดัง
“เบาหน่อย! ทีเจ้าทำแผลให้พวกมันไม่เห็นจะออกแรงขนาดนี้!”
คลาริสถอยออกมาขมวดคิ้วใส่เขา “แผลท่านเหมือนแผลพวกมันที่ไหน ทีท่านโดนหมาป่าพวกนั้นรุมกัดไปทั้งตัว ยังไม่เห็นจะแหกปากโวยวายขนาดนี้ อยู่นิ่งๆ ได้หรือไม่”
เจ้าสัตว์ประหลาดพ่นลมหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะปล่อยให้คลาริสทำแผลให้เขาโดยไม่เอ่ยวาจาใดอีก ทว่าสาวน้อยก็อยู่ใกล้เสียจนเขาได้กลิ่นหอมหวลของโลหิตที่ไหลเวียนอยู่ในกายเธอ มือเล็กบอบบางของเธอวางอยู่บนร่างของเขา เพื่อพยุงให้ตัวเองทำแผลได้ถนัดมือ ชวนให้นึกถึงเวลาที่เธอตกอยู่ในวังวนพิศวาสจนลูบไล้ร่างของเขาอย่างเผลอไผล เขามองเรื่อยมาจนถึงลำคอขาวนวลเนียนของเธอ หยาดเหงื่อเกาะพราวจนไรผมแนบกับต้นคอ แลดูเย้ายวนจนเขาอยากจะฝังเขี้ยวลงบนนั้น แล้วดื่มเลือดของเธอดับความปรารถนาที่รุมเร้าอยู่ในร่าง
Writer's Talk
แม้ว่าเรื่องนี้จะดัดแปลงมาจาก Beauty and the Beast
แต่กว่า 70% ไม่เหมือนนะคะ เรียกได้ว่าเป็นเรื่องใหม่ไปเลยก็ว่าได้
เรื่องนี้เขียนในช่วงที่บริดเจอร์ตันกำลังบูมพอดี
แฮ่ม ก็อดนึกถึงท่านดยุคสุดล่ำไม่ได้
แม้ปิศาจในเรื่องนี้จะเป็นปิศาจจริงๆ ไม่ติงนัง
แต่ก็ล่ำอยู่นะคะ แค่กๆ
เวอร์ชันที่ลงในเด็กดีคือเวอร์ชันเด็กดีนะคะ (ฮา)
จะอัพให้อ่านจนจบเรื่องค่ะ
ถ้าจะติดเหรียญหรือขายอีบุ๊คจะแจ้งก่อนล่วงหน้า
และเผื่อเวลาให้อ่านตามทันค่า
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะทุกคน ^-^
ทำนองฝัน
ผลงานอื่นๆ ของ ทำนองฝัน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ทำนองฝัน
ความคิดเห็น